«Η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΟΝΙΟΣ»

Ο ρόλος του γονιού αντί να βαραίνει στους ώμους μας με ευθύνη μπορεί να ελαφρύνει με το να θυμηθούμε ποιοι ήμασταν πριν γίνουμε γονείς. Ας θυμηθούμε ποια είναι τα πράγματα που μας άρεσαν και ας σκεφτούμε ποια από αυτά μπορούμε να τα μοιραστούμε με τα παιδιά μας έστω και σε ένα βαθμό. Αν μας άρεσε το περπάτημα στο βουνό, ίσως να μη μπορούμε να πάμε μία μεγάλη πεζοπορία, αλλά σίγουρα μπορούμε να πάμε για ένα πικνικ και παιχνίδι στη φύση. Μπορούμε να κάτσουμε στο χώμα, να το σκαλίσουμε, να παρατηρήσουμε τα φυτά, τα έντομα και τις φωλιές τους. Ίσως να μην μπορούμε να πάμε για πολύωρες καταδύσεις, αλλά μπορούμε να πάμε στη θάλασσα και να πλατσουρίσουμε στα ρηχά. Να βάλουμε μάσκα και βατραχοπέδιλα και να εξερευνήσουμε μαζί το βυθό ή ακόμα και να ψαρέψουμε.

Ας δείξουμε στα παιδιά μας όλα αυτά που μας αρέσουν, όλα αυτά που αγαπάμε για να τους εμφυσήσουμε την αγάπη για ζωή. Ας προσπαθήσουμε να ζούμε καθημερινά με όσο λιγότερα μη και όχι μπορούμε. Ας κρατήσουμε τα μη και τα όχι μας για όταν πραγματικά υπάρχει λόγος να τα χρησιμοποιήσουμε, γιατί αλλιώς αυτές οι λέξεις αποδυναμώνονται. Ας δείξουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά μας για αυτά που ξέρουν και ας τα ακολουθήσουμε σε αυτά που θέλουν να ανακαλύψουν προσπαθώντας να μην τους τα αποκαλύψουμε οι ίδιοι.  Όταν λοιπόν παίζουμε με τα παιδιά μας, ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε να μπούμε στο ρόλο του δάσκαλου όσο δελεαστικός κι αν είναι. Αντί αυτού ας μπούμε σε ένα ρόλο παρατηρητή και συνοδοιπόρου, αφήνοντας την πρωτοβουλία στο παιδί μας να οδηγήσει το παιχνίδι, κι εμείς απλά ας ακολουθήσουμε χωρίς να κάνουμε διορθώσεις και υποδείξεις. Την ώρα του παιχνιδιού το παιδί δεν έχει ανάγκη από νουθεσίες και διδαχές. Δάσκαλους θα συναντήσει πολλούς άλλωστε στη ζωή του. Αυτό που έχει ανάγκη είναι αυθεντική επαφή και επικοινωνία. Μία τέτοια στάση ζωής μπορεί να κάνει το γονεϊκό ρόλο πιο ανάλαφρο, πιο δημιουργικό και σίγουρα πιο διασκεδαστικό. Ενηλικίωση δεν σημαίνει μόνο ευθύνη και βάρος αλλά και επαφή με αυτό που είμαστε, με αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε πλήρεις και εν τέλει ευτυχισμένοι.