Κείμενο: Βένια Δεληκατερίνη

Περιοδικό Vitalite by Advance Pharmacies

Δεκέμβριος 2018 - Φεβρουάριος 2019 # 54 

 

Συχνά υπάρχουν μέσα στον καθένα μας δύο γονείς. Αυτός που πραγματικά είμαστε και αυτός που έχουμε στο μυαλό μας ως τον ιδανικό γονιό! Όταν αυτοί οι δύο συγκρούονται, στην μάχη βγαίνουμε πάντα ηττημένοι, καθώς ο ιδανικός γονιός είναι αυτός που ξέρει. Αυτός που θα τα έκανε όλα τέλεια. Αυτός που θα το είχε κάνει καλύτερα αν είχε μια δεύτερη ευκαιρία. Ο ιδανικός γονιός είναι αυτός που επικρίνει και μειώνει την προσπάθειά μας να σταθούμε ως γονείς απέναντι στο παιδί μας αποκαλύπτοντας τις ατέλειές μας. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση μπορεί να μας οδηγεί σε ένα αίσθημα ανεπάρκειας στο γονεϊκό μας ρόλο και να αναρωτιόμαστε γιατί δεν τα καταφέρνουμε όπως θα θέλαμε.

 

Το ξεκίνημα της νέας χρονιάς πολλές φορές σηματοδοτεί μια ανασκόπηση σε σχέση με όσα κάναμε την χρονιά που πέρασε, και μια ανάγκη να θέσουμε νέους στόχους. Έχοντας μέσα μας τη φωνή του ιδανικού γονιού, η ανασκόπηση στον γονεϊκό μας ρόλο μπορεί συχνά να εστιάζει στα λάθη που κάναμε στην ανατροφή των παιδιών μας. Στις φορές που τους φωνάξαμε όταν ήμασταν κουρασμένοι, στις φορές που δεν ήμασταν εκεί να τα ακούσουμε πραγματικά, στις φορές που γίναμε οι γονείς που δεν θέλουμε να είμαστε. Αυτές είναι οι φορές που φέρνουμε στο μυαλό μας, οι φορές που σημαδεύουν τις καρδιές μας, οι φορές που μας πλημυρίζουν με αισθήματα ενοχής, θλίψης ή και απαξίωσης, επιβεβαιώνοντας το σενάριο του πόσο κακοί γονείς είμαστε, ή του πόσο κακοί γονείς μπορεί να γίνουμε! Σίγουρα, ως γονείς κάνουμε λάθη! Σίγουρα θα μπορούσαμε στην μία ή στην άλλη περίπτωση να το είχαμε κάνει καλύτερα… Aλλωστε πάντα υπάρχει το καλύτερα. Στέκει εκεί, ως ο χειρότερος εχθρός του καλού.

 

Φέτος, ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε την ανασκόπηση από μία άλλη οπτική. Ας κοιτάξουμε πίσω στη χρονιά που πέρασε προσπαθώντας να εστιάσουμε σε αυτά που κάναμε καλά! Σε αυτά που μας κάνανε να αισθανθούμε επαρκείς στο γονεϊκό μας ρόλο. Στη στιγμή που ήμασταν πραγματικά εκεί, εστιασμένοι με προσοχή πάνω από τα παιδιά μας. Στη στιγμή που μπορέσαμε να παίξουμε αυθόρμητα και αυθεντικά με το παιδί μας. Στη στιγμή που μπορέσαμε να ακούσουμε το παιδί μας με αποδοχή. Στη στιγμή που μπορέσαμε να είμαστε δίπλα στο παιδί μας με χαλαρότητα. Στη στιγμή που ήμασταν μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης, στήριξης και παρηγοριάς για το παιδί μας. Κλείστε τα μάτια σας και δείτε αυτές τις στιγμές. Ξεχωριστά, μία, μία. Δώστε χρόνο στη διαδικασία. Δώστε χώρο μέσα σας ώστε να αναδυθούν αυτές οι στιγμές. Μη βιαστείτε. Αφήστε τες να έρθουν αβίαστα, σαν να παρακολουθείτε μία ταινία μικρού μήκους από τη χρονιά που πέρασε. Μια ταινία μόνο με τις όμορφες στιγμές σας! Έπειτα ανοίξτε τα μάτια σας και κάντε μια λίστα με αυτά που κάνατε καλά μέσα στη χρονιά. Όχι αυτά που θα μπορούσατε να είχατε κάνει καλύτερα, αλλά αυτά με τα οποία αισθάνεστε ικανοποιημένοι. Κάντε μια λίστα από τις στιγμές που τα παιδιά σας σας είπαν «Σε αγαπώ μαμά!» «Μπαμπά, είσαι ο καλύτερος του κόσμου!» «Δεν θα ήθελα να ζήσω σε άλλη οικογένεια πέρα από την δική μας», και εμπλουτίστε την με όσες όμορφες φράσεις μπορεί να σας έχουν πει τα παιδιά σας μέσα σε αυτή τη χρονιά.

 

Αν τα παιδιά σας είναι ήδη στην εφηβεία, κάντε μια λίστα με τις μικρές αγκαλιές που ξεκλέψατε από τα «μικρά» σας, από τα τρυφερά βλέμματα που ξέφυγαν από τα μάτια των εφήβων σας κοιτάζοντάς σας, όταν ξέχασαν για λίγο την οθόνη. Κάντε μια λίστα από τις στιγμές που τα καταφέρατε. Από τη στιγμή που καταφέρατε να ακούσετε το παιδί σας χωρίς κριτική και επίκριση. Από τη στιγμή που καταφέρατε να αντισταθείτε στον πειρασμό να το συμβουλέψετε και υπήρξατε δίπλα του με αποδοχή. Από τις στιγμές που πήρατε ικανοποίηση από τον ρόλο σας ως γονείς. Όταν τελειώσετε με αυτή τη λίστα, χρωματίστε την, διακοσμήστε την και φυλάξτε την κάπου που να μπορείτε να ανατρέχετε σε αυτήν. Αυτή η λίστα, ας είναι το σημείο εκκίνησής σας για να θέσετε τους στόχους σας ως γονιός για τη νέα χρονιά, ας είναι το σημείο εκκίνησής σας για να οραματιστείτε τον γονιό που θέλετε να γίνεται. Όχι τον ιδανικό γονιό που δεν κάνει ποτέ λάθη, αλλά έναν γονιό που να μπορεί να στέκεται δίπλα στα παιδιά του αναγνωρίζοντας τις ατέλειές του, δίνοντας αξία σε όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα.

 

Το να μπορούμε να αναγνωρίζουμε όσα έχουμε καταφέρει στον ρόλο μας ως γονείς, μας κινητοποιεί να πηγαίνουμε πιο κοντά στο γονιό που οραματιζόμαστε. Φυσικά, πάντα θα υπάρχει μέσα μας ένας γονιός που θα μας είναι αφόρητος, ένας γονιός που θα θέλαμε να διώξουμε μακριά. Ένας γονιός που μπορεί να γίνεται αυστηρός, επικριτικός, ή ένας σύμβουλος που όλα τα γνωρίζει. Αναγνωρίστε τον και αυτόν. Έχει και αυτός φωνή. Δώστε του τον χώρο να εκφραστεί. Βάλτε τον σε έναν ανοιχτό διάλογο με τον γονιό που αισθάνεστε ότι είστε σήμερα. Μπορεί να έχει κάτι σημαντικό να σας πει. Μπορεί να έχετε κάτι σημαντικό να του πείτε. Αν μπορέσετε, αποδεχτείτε τον και αυτόν ως μέρος του εαυτού σας.

 

Ο γονιός που θα θέλαμε να είμαστε δεν πρέπει να είναι τέλειος. Κανένας γονιός δεν μπορεί να είναι πάντα στηρικτικός και εκατό τις εκατό παρόν για το παιδί του και κανένα παιδί δεν μπορεί να αναπτυχθεί επαρκώς δίπλα σε έναν τέλειο γονιό! Το κυνήγι της τελειότητας, μπορεί να κατακλίσει το παιδί με ένα αίσθημα μόνιμης ανεπάρκειας. Συνεπώς, ένας αρκετά κάλος γονιός που να αναγνωρίζει τις ατέλειές του, επιτρέπει στο παιδί να αναγνωρίζει και να αποδέχεται και τις δικές του ατέλειες. Μαθαίνει στο παιδί να μη χρειάζεται να αισθάνεται ότι πρέπει να είναι τέλειο για να αποδέχεται τον εαυτό του ή για να είναι αποδεκτό από τους άλλους. Δίνει την ευκαιρία στο παιδί να μεγαλώνει, μην έχοντας την προσδοκία ότι θα πρέπει να είναι τέλειο για να αγαπηθεί.

 

Ένας γονιός που μπορεί να δίνει αξία σε όσα καταφέρνει παρά τα όποια λάθη του, εκπαιδεύει το παιδί να εστιάζει στο φως που έχει μέσα του αντί να εστιάζει στα λάθη, στις δυσκολίες και στις αποτυχίες του. Το να δίνουμε αξία σε αυτά που καταφέρνουμε, είναι ένα μάθημα ζωής, που μπορεί να ενσωματωθεί στη φιλοσοφία ζωής του παιδιού μέσα από τις δικές μας πράξεις. Ως γονείς, αξίζει να προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να εστιάζουν στο θετικό μέσα τους, ελπίζοντας ότι στην πορεία τους θα συναντήσουν και άλλους ανθρώπους που θα εστιάζουν στο υγιές μέρος και όχι στο πρόβλημα. Μπορεί, για παράδειγμα, να συναντήσουν κάποιους δασκάλους που θα εστιάζουν στο θετικό και στις ικανότητές του παιδιού και όχι στο λάθος και στις ελλείψεις του και κάποιους φίλους που θα αναγνωρίζουν τις θετικές ποιότητες μέσα στον φίλο τους… Ώστε να μπορούν τα παιδιά μεγαλώνοντας να έχουν την ευκαιρία να σχετιστούν με λιγότερο επικριτικούς φίλους, με λιγότερο επικριτικούς συντρόφους, και τελικά να είναι τα ίδια λιγότερο επικριτικά με τον εαυτό τους αλλά και με τους άλλους.

 

Αν ως γονείς αισθανόμαστε συχνά ανεπαρκείς, κουρασμένοι, θυμωμένοι, σε απόγνωση ή μπλοκαρισμένοι στο ρόλο μας, παρόλες τις προσπάθειές μας να αναγνωρίσουμε τις θετικές μας ποιότητες, καλό είναι να αναζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό, ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε επίγνωση των πραγμάτων που κάνουμε καλά, να μπορέσουμε να συναντήσουμε τον γονιό που θέλουμε να είμαστε και να καταφέρουμε να απολαμβάνουμε περισσότερο τη σχέση μας με το παιδί μας.