Η Παύση σε έναν Κόσμο Βιασύνης
Κείμενο: Βένια Δεληκατερίνη
Δεκέμβριος 2018
Πόσο δύσκολη είναι η παύση σε έναν κόσμο βιασύνης, όπου τα πάντα τρέχουν γύρω μας, κι εμείς ξοπίσω τους για να προλάβουμε! Παύση! Και μόνο το άκουσμά της μπορεί να παραπέμπει στην αδράνεια, στη διακοπή, στο θάνατο. Συχνά είναι συνδεδεμένη με αρνητικά συναισθήματα. Πρώτα από όλα με ενοχή, γιατί κάπου μέσα μας υπάρχει μια φωνή που λέει «Δεν είναι σωστό να κάθομαι», ή με φόβο, γιατί η φωνή μέσα μας αναρωτιέται «Γιατί κάθομαι; Μήπως κάτι μου συμβαίνει»; Με αγωνία «Πότε θα προλάβω να τελειώσω όλα αυτά που έχω να κάνω»; Με επίκριση «Κάθομαι… Πάλι τεμπελιάζω»!
Παρακινούμενοι από τη βιασύνη των καιρών, όντας συνεχώς σε δράση είναι βέβαιο ότιθα κουραστούμε και θα νιώσουμε ματαίωση. Πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν έχουμε κάνει, κάτι που πρέπει να φροντίσουμε, κάτι που θα πρέπει να διεκπεραιώσουμε. Ένα email που χρειάζεται να στείλουμε, μία πρόταση που θα πρέπει να τελειώσουμε, δουλειές του σπιτιού, πράγματα που θα πρέπει να τακτοποιήσουμε… και ποτέ δεν θα έχουμε χρόνο για παύση. Με το να είμαστε σε συνεχή κίνηση και να πηγαίνουμε από τη μία δράση στην άλλη, μπορεί σε βάθος χρόνου να αποδυναμώσουμε την ικανότητά μας να εστιάζουμε σε ένα βήμα τη φορά, και συνεπώς την ικανότητά μας να εμβαθύνουμε στα πράγματα. Πηγαίνοντας από τη μία δράση στην άλλη μπορεί να βιώσουμε χάος. Βιώνοντας χάος, μπορεί να δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε το στόχο μας, να μην μπορούμε να επιλέξουμε τι είναι αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε και να νιώθουμε συχνά απογοήτευση, απελπισία, απόγνωση, απαξίωση προς τον εαυτό και προς ότι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα.
Η παύση είναι η αρχή της δράσης. Από αυτήν απορρέει ζωή. Από αυτήν αναδύονται όλα όσα έχουμε μέσα μας. Δίνοντας χώρο στην παύση, δίνουμε στον εαυτό την ευκαιρία να αφουγκραστεί και να δώσει αξία σε όσα έχουν συμβεί στο διάστημα που έχει περάσει όσο δρούσε. Με άλλα λόγια, η παύση είναι μια ευκαιρία για να γιορτάσουμε αυτά που έχουμε καταφέρει. Μέσα σε αυτήν, ενσωματώνονται όλα όσα έχουμε μάθει και έχουμε κάνει όσο ήμασταν σε δράση. Όταν διακόπτουμε, δίνουμε χώρο μέσα μας για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε την μέχρι τώρα πορεία μας, και να δούμε καθαρά το δρόμο που θέλουμε να ακολουθήσουμε στη συνέχεια. Μέσα από την παύση, θα αναδυθεί η επόμενη μορφή, ώστε να μπορέσουμε να περάσουμε ξανά στη δράση.
Η παύση είναι συνεπώς μια ευκαιρία να ακούσουμε τις φωνές μέσα μας που μας πάνε πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά είμαστε, σε αυτό που πραγματικά θέλουμε. Είναι μια ευκαιρία να ακούσουμε την καρδιά μας, να αφουγκραστούμε προς τα πού μας προτείνει να συνεχίσουμε την πορεία μας. Οι άλλες φωνές, οι φωνές που μας επικρίνουν, που μας γεμίζουν φόβο και ενοχή, είναι φωνές που έρχονται από το μυαλό και συνήθως είναι πολλές και δυνατές. Πόσο δύσκολο είναι στην παύση να μπορέσουμε να αντέξουμε αυτές τις φωνές και να επιμείνουμε στην αξία της παύσης.
Στο ψυχόδραμα εστιάζουμε στις φωνές της καρδιάς. Σε αυτές που μας ενθαρρύνουν, που μας κάνουν να αισθανόμαστε ότι αξίζουμε ως άτομα, που μας πάνε μπροστά. Φυσικά πάντα θα συνυπάρχουν μέσα μας οι απαξιωτικές φωνές που μας επικρίνουν, που μας γεμίζουν ενοχές. Δεν σιωπούν. Είναι εκεί. Οι χορδές τους πάλλονται. Δεν μπορούν να σωπάσουν, καθώς είναι και αυτές μέρος του εαυτού. Δεν χρειάζεται να σωπάσουν… αρκεί να μπορούμε να δίνουμε χώρο ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε και μια άλλη φωνή που λέει «Είναι εντάξει να καθίσω. Το αξίζω. Έχω κάνει τόσα πολλά, και τώρα… χρειάζομαι μία παύση». Αρκεί να δίνουμε χώρο και σε αυτές τις απαλές, τρυφερές φωνούλες που μας λένε «αξίζω.. θα τα καταφέρω.. μπορώ… με αγαπώ». Για να δυναμώσουν αυτές οι φωνές, χρειάζεται να σταματώ για να τις ακούω. Χρειάζεται η παύση. Στη ζωή η παύση είναι εξίσου σημαντική όσο και στη μουσική. Χωρίς παύσεις, η μουσική μπορεί να μετατραπεί σε αβάσταχτη βαβούρα.
Βένια Δεληκατερίνη
Ειδικευόμενη Ψυχοδραματίστρια
Σύμβουλος Γονέων Aware Parenting
Τ: 210 6776853, 6944 359538,